در بحث اسم های مشتق و فعل ها برای انسانها یه مطلبی که می‌مونه یه مطلبی که باید بحث بشه، ملاک ارزیابی یک انسان هست. به نظر هر دو ملاک ارزیابی انسان هست. یعنی هم تعلق یک اسم به عنوان صفت به اون فرد، هم تحقق یک فعل از اون فرد، هردو ملاک ارزیابی هستند، هر دو ملاک قضاوت هستند هر دو ملاک حسابرسی هستند در پیشگاه خداوند متعال. جای بحث داره که چگونه هر دوی این ها ملاک حسابرسی هستند؟ ببینید یک فردی واقعاً قابلیت این رو داره که یه فرد دزدی باشه و دزدی بکنه، موقعیت براش پیش نیومده. یک فردی قابلیت دزدی کردنش از این فرد پایین‌تره، موقعیت براش پیش اومده یه دزدی کرده، این دو رو باید چگونه قضاوت کرد؟ یکی یک قضاوت در مورد فعلی که انجام دادند، اون انجام داد دومی انجام داد، اولی انجام نداده. دوم در مورد قابلیت ذاتی این دو فرد هست. آیا این رو باید ندید گرفت؟ آیا در پیشگاه خداوندف خداوند این رو ندید میگیره؟
