در بار سومی که باید مسیر اول رو مرور کنیم، یعنی براساس معارف کلام‌الله، موارد متعددی باید معلوم بشه، یکی پرداختن به قرآن براساس معارف کلام‌الله هست، یعنی سلوک قرآنی براساس معارف کلام‌الله و رسیدن تا معرفت سرچشمه کلام‌الله. یکی از موضوعات دیگری که باید جایش معلوم بشه، ارتباط کلام‌الله با عالم خلقت است، این ارتباط معلوم بشه، استفاده از اشیاء و موضوعات در عالم خلقت برای بهره از کلام‌الله باید رابطه‌شون معلوم بشه. رابطه آیات آفاقی، آیات در خلقت و قرآن باید معلوم بشه. شیوه بهره‌برداری از قرآن و استفاده در عالم خلقت باید معلوم بشه. یعنی دوباره بر اساس این تدوین جدید و معارف جدیدی که ما بر اساس اون، مسیر تخصصی و مسیر اول طرح بالقرآن رو می‌چینیم و مرور می‌کنیم، مسیرهای بعدی مثل مسیر اعجاز، مسیرهای دیگه‌ای که اون‌جا مطرح‌شده، دوباره چیدمان خواهند شد و تعریف خواهند شد. چگونگی ارتباط قرآن و سلوک در قرآن و بهره از قرآن با عالم بیرون، با انسان‌ها، با آفاق، با عالم و از عالم به قرآن، این باید اون‌جا تدوین بشه و جوری باید مسیرهای دیگر، یعنی مسیرهای ارتباط با عالم، اعم از انسان و غیرانسان، همه خلقت، چیده بشه که حضور انسان در عالم خلقت، همان سلوک کلام‌الله باشه و منافات با سلوک کلام‌الله نداشته باشه. همه حضور انسان، همه حضور، در عالم خلقت باید مبتنی بر همان سلوک کلام‌الله باشه و منافات نداشته باشه و توقف نداشته باشه و همه چیز رو به همون سمت بکشونه و ببره. لذا وقتی گفته می‌شه علوم انسانی قرآنی، این اصطلاحِ خوب است، شاید همین هم در جامعه و جوامع علمی ما محقق نیست، ولی باید این عنوان را هم دقیق کنیم، این عنوان باید از توی قرآن استخراج بشه براساس معارف کلام‌الله.
اگه گفته می‌شه مثلاً فناوری‌هایی که انسان‌ها استفاده می‌کنند، علوم روز که انسان‌ها ازش استفاده می‌کنند، باید بیاید از قرآن استفاده بکنه لذا عنوانش رو ممکنه بگذاریم اعجاز قرآنی، این باید اصلاح بشه و باید بیاید مبتنی بر کلام‌الله تعریف بشه، مبتنی بر معارف کلام‌الله. همین بحث اعجاز قرآن در حوزه علوم، شاید کاری در موردش نشده، خیلی جای کار داره ولی در اون بار سومی که ما مسیر اول رو طی می‌کنیم، این‌موضوع هم اصلاح خواهد شد، این عنوان دقیق خواهد شد. در بحث اعجاز قرآن، ما آنچه که مطرح هست این است، در قرآن موضوعات معجزه‌گونه مثلاً در بحث اعجاز علمی قرآن، موضوعات علمی متعددی مطرح است و این به‌عنوان اعجاز مطرح هست و به‌عنوان اعجاز بیان می‌شه که بینید در موضوعات مختلف، از نکات ریز تا درشت، در خصوص مسائل علمی، بحث مطرح است که بعد از چندین صده، علوم روز بهش رسیده‌اند، چندین صده قبل، در قرآن مطرح‌شده که این درست هست، این را از یک نگاه به‌عنوان اعجاز می‌تونه مطرح باشه و حتی در این زمینه بسیار کم کار شده، در این زمینه باید کارهای زیادی انجام بشه و ساختارمند و مفصل، ولی موضوع اینه، وقتی ما مسیر اول را براساس معارف کلام‌الله حرکت کنیم، قرآن نیامده که موضوعات علمی مطرح کنه، موضوعات علمی خاص مطرح کنه، علم ماکان و مایکون درش باشه که ما بگیریم ازش و اون علم رو بگیریم و استفاده کنیم و بگیم عجب معجزه بزرگی! اون علم درش هست به‌خاطر سلوک کلام‌الله، این‌جا باید بحث مفصل‌تری مطرح کنیم. تفصیل این بحث منوط به ارتقاء ما در معارف کلام‌الله است و بسط دادن اون بحث هست تا بتونیم این رو بیشتر درک کنیم.
همه این علوم، علوم روز، علوم فناورانه، علومی که برای ما تسلطی بر عالم خلقت ایجاد می‌کنه و بر اشیاء عالم خلقت ایجاد می‌کنه، در قرآن هست. عالِمش چه کسی است؟ در صدر این علما، رسول‌الله ص هست، بعد اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام. نحوه بهره‌برداری اون‌ها چه بوده؟ این مسئله باید مورد توجه قرار بگیره، باید این بهره‌برداری از علم ماکان و مایکون در قرآن ذیل بحث معرفت کلام‌الله باشه، ذیل بحث سلوک کلام‌الله باشه. لزوماً اگر علم، علوم روز، علوم مربوط به بهره‌برداری از اشیاء و خلقت، از قرآن به انسان‌ها جریان پیدا کنه، انسان‌ها رشد نمی‌کنند، انسان‌ها حرکت خدایی نخواهند داشت، چه‌بسا طغیان کنند.
