در بحث اعجاز قرآن یکی از زمینه های اعجاز قرآن، ذیل عربی بودن قرآن است، ذیل عربی قرآن است، ذیل قرآن عربی است. یعنی منطبق بر لسان قرآن. در دایره ادبیات قرآن. موضوعاتی مثل، مثلاً فصاحت و بلاغت و بخش های مختلفی که میتونه اینجا وجود داشته باشه. لذا یک اعجاز قرآن رو باید اینجا دنبال کرد. خداوند متعال اینجا نوعی از ادبیات رو داشته که در عین درست بودن مختص قرآن است. قواعدی به کار برده که قاعده است ولی مختص قرآن است. بله خداوند متعال این اعجاز رو ذیل قرآن داشته، ذیل بحث عربی بودن قرآن. علوم دیگر مربوط به قرآن هم اعجاز هستند، درشون اعجاز مطرح هست اونجا ممکنه وضوحش هم بیشتر باشه. ولی در عربی بودن کلام قرآن اعجاز مطرح است. اعجاز ها رو میشه ذیل بحث اشتقاق، صرف، نحو، بلاغت، ذیل بحث ارتباطات نحوی، اعجاز رو دنبال کرد و ذیل بحث قواعدی که مراعات هایی که ادبیات هایی که در کلام دیگران نمی تونه وجود داشته باشه و اینجا وجود داره. شما در واقع وقتی میخوای ذیل بحث قرآن عربی اعجاز رو دنبال کنی باید این بحث رو دنبال کنید که عربی بودنی که در کلام دیگری نمیتواند وجود داشته باشه. دیگری به هیچ وجه نمیتونه این کار رو بکنه. اون موقع بحث اعجاز مطرح است. آیا مثلا این میتونه یک اعجاز باشه؟ یه جمله ای در یک سوره‌ای هست با آیات قبلش توضیح داره، جا داره، با جملات بعدش جا داره، در بین این جملات جا داره. مجزا از این جمله، مجزا از جملات قبل و بعدش با یک جمله ای در یک آیه ی دیگر معنا داره. با یک جمله ای در یک سوره ی دیگر معنا داره. با چند جمله از جاهای دیگه معنا داره. با چند جمله ی پیرامون خودش ارتباط داره، با چند جمله از جاهای مختلف قرآن. آیا می تونه کسی کلامی بگه که یه جمله اش رو ما انتخاب بکنیم از مجموعه کلام هاش چنین ارتباطاتی رو بتونیم ایجاد بکنیم؟ چنین ضرب هایی رو بتونیم ایجاد کنیم؟ یعنی همه این ارتباطات وجود داشته باشند و درست هم باشه و هم افزایی بکنند و صحیح باشه و بهره هایی متفاوت داشته باشند. ممکنه یه بحثی باشه بگه که در قرآن وجود داره و در کلام دیگه ای وجود نداره.
