روش صحیح تعریف مسئله چی هست؟ اینکه از دل مسیر تخصصی بیرون بیاد. آنچیز که مسیر تخصصی برای ما تعیین میکنه. آنچیز که خود فاز اول، لسان قرآن، فاز دوم، مفاهیم، شبکه مفاهیم و موضوعات مربوط به مفاهیم. فاز سوم مفاهیم کلی و فاز چهارم تدبر برای ما مسئله سازی میکنند. اونها در واقع تعریف مسئله هستند برای مسیرهای اعجاز، مسیر هنری و مسیر اجتماعی. از اونجا مسئله ها بیرون میاد. پس این مبنای اصلی تعریف مسئله هست.
ولیکن یه موضوع وجود داره و اون اینکه ممکنه ما بالاخره در محیط و اجتماع و طبیعت زندگی میکنیم با موضوعی مواجه بشیم که برداشتمون از اون موضوع یک مسئله باشه و فکرکنیم این موضوع یک مسئله هست بالاخره باهاش مواجه هستیم خب چی کار کنیم؟ آیا این مسئله رو با عنوان یک مسئله بپذیریم و وارد حلش بشیم یا نشیم یا اصلا بهش توجه نکنیم؟ خب راهکار اینه که توجه بکنیم ولیکن قبل از حل مسئله یک مسیری رو باید اول طی بکنیم و اون راستی آزمایی مسئله بودن این مسئله هست. این رو باید انجام بدیم بر مبنای مسیر تخصصی قرآن. پس باید این مسئله رو راستی آزمایی کنید. آنچیزی که ما فکر میکنیم مسئله هست و راستی آزمایی کنیم در قرآن، بر مبنای مسیر قرآن، بر مبنای الگوهای مشخص و علمی قرآنی مربوط به راستی آزمایی، این مسئله رو راستی آزمایی بکنیم چنانچه مسئله بودن این مسئله ای که ما فکر میکنیم مسئله هست تأیید شد اون به عنوان یک مسئله تعریف میشه. یه موقعه ای ممکنه عین اون مسئله تأیید بشه یه موقع ممکنه اون مسئله اصلاح بشه و یا ممکنه رد بشه. چنانچه تأیید شد و ما به یک مسئله قرآنی مورد تأیید قرآن رسیدیم اون مسئله باید طی روش مشخص خودش که استفاده از پایگاه داده قرآنی و الگوهای قرآنی حل مسئله هست دنبال بشه و حل بشه.
