معیت به معنای و در نقش مفعول فیه هست. یعنی وقتی کسی فعلی رو انجام میده، ظرف تحقق اون فعل، اون مفهوم مع است. اون مفهومی که از واژه مع برای او ایجاد میشه و آنجا این ظرف تحقق فعل این فرد است. ببینید به عنوان مثال در سوره نمل آیه ۴۴ می فرماد که، أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَانَ لِلَّهِ رَبّ الْعَلَمِين، اینجا بلقیس مطرح میکنه که من اسلام آوردم مع سلیمان، یعنی چی مع سلیمان؟ یعنی من اسلام آوردم در این ظرف، اسلام من در این ظرف تحقق پیدا میکنه، این ظرف چی هست؟ این ظرف، یک ظرف تحقق اسلام از سلیمان گرفته میشه، به سلیمان مربوط است، به چه چیز سلیمان؟ به همان جنس اسلام سلیمان، من اسلام می آورم، چه اسلامی؟ در همین ظرف و از همین جنس اسلامی که سلیمان دارد، این گونه اسلام می آورم. پس در معیت یک معنای ظرفیت وجود داره، ظرفیتی برای تحقق یک فعل. اگر معیت به فعل ارتباط داشته باشه، اون موقع ظرفیتی است برای تحقق اون فعل. معیت در واقع همیشه به فعل ارتباط دارد، میشه ظرفیتی برای تحقق اون فعل.
دو جهت باید به واژه مع نگاه کنیم، یکی فعلی که واژه مع به اون ارتباط داره، یکی مضاف الیه مع. از جهت ارتباط با فعل، ظرفیت تحقق اون فعل هست، از جهت ارتباط با مضاف الیه، جنس ظرفی است که ایجاد می‌شود، نوع ظرفی است که ایجاد می شود، نوع ظرفی است که با توجه به ویژگی، صفت یا فعل مضاف الیه، ایجاد می شود. پس در واقع ابتدا بر اساس ویژگی، صفت یا فعل مضاف الیه، یک ظرف ایجاد میشه و فاعلی یک فعلی رو در این ظرف محقق میکنه.
مفعول فیه، ظرف تحقق فعل هست. اگه مفعول فیه نباشه، فعل فاعل، محقق نمیشه، ظرفیتی برای تحقق پیدا نمیکنه. در تحقق فعل فاعل، یک مقدمات لازم است، از جمله این مقدمات ضروری، همین مفهوم مفعول فیه هست، مفهوم یک ظرفیتی که باید ایجاد بشه. برخی از افعال، تحقق ظرفیتشون با مفهوم معیت هست. برخی از افعال با مفهوم معیت، ظرفیت تحقق، ظرف تحقق، ظرف لازم برای تحقق اون فعل ایجاد میشه. اگر شما در معیت نباشی و اگر شما به معیت توجه نکنی، اگر شما به معیت توجه نکرده باشی، ظرفی برای تحقق برخی از افعال، برای شما وجود نداره و شما نمیتونی اون فعل رو انجام بدی، ظرف تحقق آن فعل هست، ظرف مکان هست، ظرف زمان هست، ظرف یک موقعیت است، ظرف موقعیت تحقق اون فعل، و الا شما فعل رو انجام دادی، ممکنه فکر کنی انجام دادی، در ظرفش انجام ندادی، فعل رو انجام دادی، در موقعیتش انجام ندادی، فعل را انجام دادی، در جنس لازمش انجام ندادی، جنس فعل شما، جنس فعل درخور نیست. این ظرفیت از کجا ایجاد می شود؟ ظرفیتی که در معنای مع هست، چگونه ایجاد میشه؟ برگرفته از ویژگی ها، صفات، متعلقات افعال مربوط به مضاف الیه. اون اضافه ای که، اون مضاف الهی که برای مع مطرح هست.
به نوعی معیت یک ظرف اتصال به جنسی از فعل برخی از اشیاء و افرادی هست که ما می‌خواهیم به اون جنس از فعل، متصل بشیم و فعلی درخور اون جنس فعل انجام بدیم.
