مقداری در مورد معیت صحبت کنیم. معیت را که بررسی می کنیم، بیش از ۱۶۰ بار، حدود ۱۶۴ بار در قرآن اومده. یک سری ویژگی های ادبی معیت رو با هم بررسی بکنیم. معیت، یعنی واژه مع، در قرآن حرف نیست، باید توجه کنیم که این واژه اسم هست، معیت به عنوان یک اسم همیشه در نقش مفعول فیه و در نقش متعلقی ترکیب اضافه قرار داشته، به عنوان مضاف و تعدادی از واژه ها به عنوان مضاف الیه واژه مع مطرح هستند. بله معیت، مفهوم مع یک واژه دائم الاضافه است. ما باید بتونیم این واژه رو در ترکیب با مضاف الیه هاش معنا کنیم. در معنای مع، یک مفهوم ظرف بودن وجود داره، ظرفی از زمان یا ظرفی از مکان یا ظرفی از وقوع، ظرف از تحقق، این در معنای معیت هست، در معنای واژه مع.
