در طراحی فرم مفاهیم ما باید خب یک واژه ای رو انتخاب بکنیم ازقرآن و مفهوم اون واژه رو پیدا بکنیم. برای پیدا کردن مفهوم اون واژه باید در فرم مفاهیم ابتدا همه مشخصات و روابط مربوط به اون واژه، همه عناوین در علوم صرف و نحو و غیره مربوط به اون واژه رو احصا کنیم و همه واژگانی که براساس این عناوین به اون واژه مرتبط می شوند رو پیدا کنیم. صرف ارتباط دهنده با واژگان متعدد هست باید پیداش کنیم. نحو هم عنوان داره هم ارتباط دهنده با واژگان متعدد هست باید این رو پیدا کنیم براساس این عنوان با واژگان متعدد ارتباط داره. این ارتباط می تونه چند لایه باشه، پیدا کنیم. در صرف ممکنه بخشی از ارتباطات که ایجاد میشه چند لایه باشه، به این فکرکنیم و اون رو پیدا کنیم. بلاغت همچنین. منطق هم همچنین.
منطق میاد ارتباط ایجاد میکنه بین این واژه مدنظر براساس قواعد منطقی با واژه ای دیگر که اون واژه ی دیگر در ظاهر در صرف، نحو یا بلاغت رابطه ای با این واژه نداره، براساس قاعده منطقی و نتیجه ی یک قاعده منطقی است که اون رابطه به دست میاد و اون رابطه رو ما احصا می کنیم اینجا. میگیم این نوع رابطه وجود دارد و اون نوع رابطه براساس این قاعده منطقی به دست آمده است. قاعده منطقی این کار را میکنه. برخی از فرمهای دیگر ما هم می آیند در واقع هم افزایی می کنند با این داده های ما، روی این داده های ما تحلیل می گذارند و روابط جدید رو پیدا می کنند. فرم مشابه یابی می آید رابطه پیدا میکنه برای یک واژه با واژه های دیگه که ممکنه ظاهرا براساس صرف و نحو و این علوم رابطه نداشته باشند براساس منطق به دست نیاد، براساس صرف و نحو به دست نیاد یا از تحلیلی از صرف و نحو و منطق به دست بیاد. مشابه یابی، فرم مشابه یابی در واقع از تحلیلی از صرف و نحو و به دست میاد و روابط جدیدی رو ایجاد می کنه. فرم آمار ممکنه رابطه ایجاد کنه و روابطی رو برای اون واژه به دست بیاره. فرم آمار می تونه کمک کننده باشه. فرم همنشین می تونه کمک کننده باشه. فرم جانشین می تونه کمک کننده باشه روابطی که به دست میارند برای اون واژه، در واقع بین اون واژه و واژه های دیگر ارتباط ایجاد میکنند و نوع رابطه رو تعریف می کنند. پس باید این فرمها رو درست کنیم این داده ها باشند هم مجموعه ی این داده ها و این فرمها در دل فرم مفاهیم قرار بگیرند و مفهوم یک واژه برای ما روشن بکنند.
