وجه مشترک موجود بین دو واژه، ارتباط بین آن دو واژه می باشد

1399.05.30-08پنج شنبه 30 ذی الحجه 1441

هر نوع وجه مشترک موجود بین دو واژه، ارتباط بین آن دو واژه می باشد

وقتی ما در قرآن از ارتباط دو واژه صحبت میکنیم یعنی یه وجه مشترکی که بینشون وجود داشته هروجه مشترکی که میشه پیدا کرد. وجه مشترک بر مبنای صرف، نحو، روابط نحوی، روابط چند لایه نحوی بر مبنای منطق، بر مبنای فرم مشابه یابی و موضوعات دیگه و روشهای دیگه. هر نوع ارتباطی، هر نوع وجه مشترکی که بین دو واژه پیدا بشه اون ارتباط بین اون دو واژه هست. اون حاکی ازاینه که اون دو واژه ارتباط دارند، براساس اون وجه مشترک. براساس اون عنوان مشترک، پارامتر مشترک، الگوی مشترک، با هم ارتباط دارند. براساس مکان کلمه ممکنه با هم ارتباط داشته باشند. براساس مکان کلمه ممکنه در یک جمله، در آیه ممکنه با هم ارتباط داشته باشند. براساس آمار ممکنه با هم وجه مشترک داشته باشند. شما ممکنه بگی یه واژه ای یه بار در قرآن اومده، اون واژه هم یه بار در قرآن اومده از جهت اینکه این دو واژه هر دو فقط یه بار تو قرآن اومده اند با هم ارتباط دارند. یه وجه مشترک دارند هر دو یه بار تو قرآن اومده اند. ممکنه ارتباطش یه جایی برای ما کارا نباشه این وجه مشترک ولی وجوهات مشترک با واژگان هستند، باید همه اینها احصا بشوند.

احصا کردن وجوهات مشترک واژگان نسبت به هم و لحاط کردن آن برای معنا یابی

ما در واقع باید وجوهات مشترک واژگان رو نسبت به هم احصا کنیم. اونها رو در معنا یابی لحاظ کنیم. براساس وجوهات مشترک یک واژه با واژه های دیگر ارتباط پیدا می کنه. باید این ارتباط رو براساس وجه مشترک لحاظ کنیم. مثلا ببینید واژه ای در انتهای یک آیه میاد، شما این واژه رو بررسی کردید این واژه برفرض چند بار در قرآن اومده و همه دفعاتش آخرین کلمه یک آیه بوده، این الان وجه مشترک داره با برخی از واژه هایی که در آخر آیه می آیند. آخر آیه بودن برای شما باید معنا داشته باشه. باید این رو استفاده کنی. براساس آخر آیه بودن با برخی از واژه ها که آخر آیه هستند ارتباط داره، باید این رو استفاده کنید. اینها وجوهات بسیار ریز هست که ما الان صحبت می کنیم. شاید اصلی ترین وجوهات، صرف، نحو، نحو چندلایه، ارتباطات نحوی، بلاغت، منطق و مشابه یابی براساس این علوم هست. مشابه یابی هم برای ما ارتباط ایجاد می کنه. شما می خواید مثلا یک واژه رو می خواید معنا کنید در یک جمله ای می رید مشابه اون جمله رو پیدا میکنید. بعضی چیزهاش رو ثابت نگه می دارید، بعضی چیزهاش رو متغیر نگه می دارید، بعضی از واژگان اون جمله رو از عناوین صرف و نحو و موارد دیگه اش استفاده می کنید که مشابه یک واژه رو پیدا کنید. مشابه اون جمله رو پیدا کنید. اینها می شوند مشابه یابی. مشابه یابی در واقع ارتباط ایجاد میکنه، میگه براساس این الگوی مشابه یابی بین این واژه و اون واژه ها ارتباط وجود داره. این نوع ارتباط، ارتباطی که این الگو اینجا تعریف شده، الگوی مشابه یابی است.