یک سری از فرضهای ما در بحث منطق اسمائی پرداختن به مفاهیم قرآن چی هست؟ خب این فرضها رو باید مطرح کنیم و در موردشون بحث کنیم که آیا اینها می تونند فرض باشند؟ فرض ما این هست 1- تمام مفاهیم که در قرآن هست مفاهیم نزد خداوند هست نام گذاریها و واژگان بر مبنای منطق خداوندیست بر منطق لسانی که لسان خداوندیست این لسان چی هست؟ لسانی که بر مبنای علم اسماء خداوندیست
خب علمُ الاسماء که برای آدم علیه السلام بود طبق روایات هم اسماء کل اشیاء هست طبق روایات و قرآن و طبق روایات این در قالب تعداد قابل توجه ای زبان هست، لسان، یعنی زیان عربی که در قوم عرب جریان داشت ریشه در علمُ الاسماء آدم علیه السلام داشت و متحول شده بود به خاطر این برخی از واژگان قرآنی لزوماً در عرب و لسان عرب استعمال نمیشده و کاربرد نداشته به خاطر دگرگونی های در لسان عرب بوده در لسان قوم، پس لسان قرآن که لسان عربی هست و به لسان قوم عرب هست به این معناست که لسان قوم عرب برگرفته از لسانی عربی ای بود که در همون ابتدا بر مبنای علمُ الاسماء شکل گرفت هر چند در قوم عرب ممکنه دگرگونی هایی درش اتفاق افتاده باشه ولی قرآن بر مبنای آن دگرگونی ها نازل نشد بلکه بر مبنای لسان عربی نازل شده، بر مبنای لسان عربی ای که ذیل علمُ الاسماء به آدم علیه السلام تعلیم داده شد در ابتدای بشر به خلفای خداوندی تعلیم شد در لسان قوم عرب ممکنه در تحولات و در تطوّران و در گذر تاریخ این لسان تغییر کرده باشه بر اشیاء مختلف اسم گذاری های دیگری صورت گرفته باشه از جانب خود افراد قرآن بر مبنای اون تغییرات و اون مفاهیم نازل نشده بلکه در بستر لسان عربی ای که مبنای علمُ الاسماء بوده نازل شده،
پس بحث ما این هست که زیان در بستر علمُ الاسماء شکل گرفته در واقع زبانی که لسانی که لسان صحیح باشه بر مبنای علمُ الاسماء که علم خداوندیست و بر مبنای علم غیب آسانها و زمین هست شکل بگیره و این تعلیم شده به انبیاء خدایی، انبیاء خدایی آگاه به علمُ الاسماء و لسان بر مبنای علمُ الاسماء هستند و لسان از اینجا بر اساس علمُ الاسماء در اقوام مختلف شکل گرفت وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ برای هر قومی هادی هست یکی از هدایتهای مهم لسان هست اصلاً اگر لسان درست شکل نگیره انحراف شکل میگره مگه میشه هادی ای در قومی باشه لسان رو هدایت نکنه اسم گذاریها رو هدایت نکنه تعلیم نکنه لسان رو تعلیم نکنه مفهوم رو تعلیم نکنه اسماء گذاری رو، پس چه هدایتی میخواد بکنه و لسان بر مبنای علمُ الاسماء شکل گرفت و به وسیله ی هادیان خداوندی در اقوام مختلف پایه ریزی شد ولیکن این لسان در طول زمان تغییر کرد تغییراتی کرد
در اقوام مختلف که حداقل بخشی از این تغییرات صحیح نیست و بر مبنای منطق خداوندی نیست منطق خداوندی در بحث لسان علمُ الاسماء هست لسان عربی آن لسانی عربی ای که بر مبنای علمُ الاسماء هست لسان قرآن هست لسان قوم عرب بر مبنای لسان عربی بوده ولی ممکنه تغییراتی کرده باشه در طول تاریخ و داشته هم در زمان رسول الله صلوات الله علیه این تغییرات رو داشته هم بعد از اون این تغغییرات صورت گرفته پس لسان قوم آن چیز که در قوم جریان داره ملاک لسان قرآن نیست ولی بی ربط هم نیست پس یکی از فروض ما این هست که لسان قرآن که لسان عربی هست بر مبنای علمُ الاسماء شکل گرفته پس آن چیز که در قرآن اسم گذاری شده بر مبنای علمُ الاسماء هست و مرتبط به لسان قوم عرب لسان قوم عربی که دچار تطوّراتی در طول تاریخ شده یه تغییراتی در لسانش نسبت به لسان عربی شکل گرفته
پس بحث ما اینجا هست که حالا که رسیدیم به این تفاوت که اسماءُالله وجود داره و اسماء سایر اشیاء وجود داره اسماء سایر اشیاء رو از کجا پیدا کنیم؟ یکی از اصلی ترین منابع در مورد سایر اسماء اشیاء قرآن هست ما با بحث مبتنی بودن لسان عربی بر علمُ الاسماء میخوایم این بحث رو داشته باشیم که اسماء موجود در قرآن بر مبنای علمُ الاسماء هست نه بر مبنای منطق موجود در قوم عرب در صدر اسلام که اصل زیان اصل لسان قوم عربی موجود در صدر اسلام همان لسان عربی ای بوده که لسان قرآن هست پس قرآن و اسماء موجود در قرآن به لسان عربی و بر اساس علمُ الاسماء هست
ممکنه زبان عربی قوم عرب در مورد لسان خودشون تغییراتی داشته باشند اون تغییرات باید منطبق با قرآن بشه یکی از موضوعات عرب زمان در همان صدر اسلام یکی از معضلات عرب در دوران صدر اسلام همین بوده باید میامدند لسان عربی رو بر مبنای قرآن یاد میگرفتند نه اینکه رسول الله صلوات الله علیه قرآن رو وقتی بر اونها قرائت میکرد بر اساس مفاهیم خودشون برداشت میکنند آقا ممکنه مفاهیم شما در طول تاریخ تغییر کرده باشه درسته لسان تون عربی هست عنوان لسان شما عربی هست ولی عربی تغییر یافته هست نه عربی منطبق بر علمُ الاسماء، شما باید عربی خودتون رو لسان خودتون رو منطق بر لسانی بکنید که اون لسان منطبق بر علمُ الاسماء هست.
