پس ما در بحث مفاهیم واژگان با واژه و مشخصات واژه مواجه هستیم. یه واژه داریم و یه مجموعه ای از مشخصات واژه. واژه ی دیگر داریم و مشخصات مربوط به اون واژه. همینطور برای تک تک واژه ها. آنچیز که رابطه های واژه ها رو معلوم میکنه رابطه ی مشخصات واژه هاست در کل قرآن. الان داده ی کل ما، داده ی مرجع ما، کل قرآن هست. آنچیز که رابطه دو واژه رو معلوم میکنه، رابطه مشخصات اون دو واژه هست. از نظر ما مترادف یعنی دو واژه ای که تمام مشخصاتشون مساوی باشه. ممکنه تعریف ترادف رو این بگذاریم. ممکنه تعریف ترادف رو بگذاریم، ترادف یعنی ترادف صرفی. دو واژه ای که تمام مشخصات صرفیشون یکسان باشه. می گیم اینها ترادف صرفی دارن در قرآن. این دو واژه ترادف نحوی دارن در قرآن. همیشه یک نحو داشتند دو نحو ندارند. کل مشخصات نحویشون با هم برابره.
باید بحثهایی مثل ترادف، تباین، شامل و مشمول بودن، موضوعاتی از این دست رو براساس مشخصات واژه ها تعریف کنیم. رابطه ای که مشخصات واژه ها در قرآن با هم پیدا میکنند، اون نشون دهنده رابطه دو تا واژه هست. واژه ها در اشتراکات مشخصات نحویشون، مترادف هستند، به معنای ترادفه. اونجایی که با هم مشترک میشن. هر چی این اشتراک عمیق تر باشه، هر چی این تشابه عمیق تر باشه، یعنی در چند لایه با هم تشابه داشته باشند، اونها ترادفشون در اون موضوع به هم نزدیکتره. به عنوان مثال شما میگید که الله و رب. میگید الله و رب هر دو فاعلند. هر دو فاعل فعل نزولند. هر دو فاعل فعل کتابند. در فعل نزول کتاب اینها ترادف دارن. هر دو فاعل فعل نزول کتاب علی رسولند. اینها با هم ترادف دارند. اینها، این دوتا واژه با هم مترادف هستند در این موضوع. اصطلاحا اینجا عرض می کنیم ترادف دیگه. یعنی اینجا یه تشابه کامل دارند در این موضوع با هم. به نظر ما ترادف به معنای کامل نداریم. ترادف عموما جزئی هست. ترادف جزئی با هم دارن. در برخی مؤلفه های معنایی در برخی از اجزا، اجزای مشخصات با هم ترادف دارند.
