یه بحث رو اگه بخوام در معناشناسی دنبال کنیم چون ما معناشناسی رو می خواهیم در کلام دنبال کنیم در کلام هم با دو علم صرف و نحو دنبال کنیم، خوب اگر می خواهیم از نحو دنبال بکنیم یعنی از روابط نحوی، معناشناسی را دنبال کنیم، روابط معنایی را دنبال کنیم باید عناوین صرفی که در کلام وجود دارد رو ما به ازای نحو یشون رو قرار بدیم. یعنی ما به ازای جمله قرار بدیم براشون. ما به ازای ترکیب براشون قرار بدیم. و از اونجا دوباره بحث معناشناسی رو دنبال کنیم. قدم اولی که در فرم مفهوم شناسی با استفاده از فرم نحو بخواد دنبال بشه اینکه ما برای تمام عناوین صرفی ما به ازای نحوی قرار بدیم. مثلاً اسم فاعل رو ما به ازای صرفیش رو قرار بدیم در اون جمله و دوباره ارتباطات رو بر اساس اون تعریف کنیم. ما به ازای نحویش رو قرار بدیم و ارتباط را بر اساس آن تعریف کنیم و همینطور برعکس. اگر از فرم صرف بخواهیم برای معناشناسی استفاده بکنیم خوب خود واژگان که با صرفهای مختلف وجود دارند، اگر شد از کلام، از ترکیب‌های مختلف، ما به ازای صرفی ایجاد بشه اون ما به ازای صرفی ها رو هم تولید کنیم و چنانچه شدنی بود در علم صرف استفاده بکنیم.
